Nehir

Pembelerin en guzelleriyle bulustugunu umidediyorum

Allah ailene sabirlar versin

Huzur icinde uyu guzeller guzeli

Derin summer 2010

Bugunden itibaren Izmir ozdere tatilimiz baslamistir
ilgilenen dostlara duyurulur
sevgiyle,

Sözün bittiği yer..

Dün sabah çok şey vardı yazarım diye hayal ettiğim..
Bugün ise sözün bittiği yerdeyim..
Ne tuhaf ya...
Sen büyü bana sor ben sana anlatırım kuzum:)

Mühim işler peşinde..

En fazla bir hafta ara vereceğim demiştim tam da bugüne denk geldi...Yine eski halime dönmedim..Mühim işler peşindeyim.!!

Herşey depremden 2-3 gün sonra haberleri seyredip Aleyna bebeği görmemle başladı..Evde Derin'in artık küçülen ve birtürlü gidecek yer bulamayan birdolu eşyası vardı.Ama sadece Aleyna değildi ki birşeylere ihtiyacı olan, o çadırların içinde öyle çok çocuk vardı ki..tam da kendimi bir işe yaramaz görüp silkelenmiştim ya o ara..tamam dedim birşeyler yapmalıyım.

Ne yazık ki blogumu takip eden çok arkadaşım yok:(Bu konuda bana en çok destek verebilecek kişi yine Ayça oldu.Kısa ama tam durumu anlatan bir yazı yayınladı sitesinde..ve o gece mail yağmaya başladı.Yazışmalar,konuşmalar derken şu an evimizin bir balkonu ve arabanın bagajı haftasonu Elazığ'a gönderilmek için hazırlanmış kolilerle dolu...Herkese bu duyarlılık için ne kadar teşekkür etsem azdır.

İşte tüm bunlarla ilgilendim bu hafta...sessizliğim bundandır..

Sevgiler,

Yeni kararlar..

Bugün bir karar aldım..Evde olup hiçbirşey yapmamaya bir son veriyorum.Her sabah uyanıp bilgisayarımı açıyorum ve aynı çalıştığım günlerdeki gibi hayata dönüyorum..
Ne kadar kolaymış insanın rahata alışması...neredeyse öğlenlere kadar uyuması...bütün bir günü kızımla geçirdiğim saatler dışında neredeyse hiçbirşey yapmadan geçiriyomuşum bunu farkettim ve tekrar hayata dönmeye karar verdim.
Öyle çok şey var ki aslında anlatmak istediğim,yazıp yarın Derin'in okumasını istediğim..Bu blogu yazmaya başladıgımda aldıgım kararı bile uygulayamadıgımı farkettim..öyle çok ilk yazmayı kaçırmışım ki,çok kızıyorum kendime.Şimdi geriye döndüğümde tarihini hatırlayamadığım ama hafızamdan asla silinmeyecek,evde oldugum için tanıklık ettiğim bir sürü ilk...
Yine geçmişe dönmeden şimdiden başlamalı yazmaya..
Derin yaşının hemen 1-2gün sonrasında yürümeye ve hatta haftasına koşar adım yürümeye başladı..Evi karış karış keşif halinde son günlerde,merakla o dolap senin bu dolap benim kurcalayıp duruyo...Evin düzeni ayaklanmaya başladığımız ilk günden beri onun rahat ve tehlikeden uzak yürümesi için düzenlenmişti...ama....ne kadar tedbir alınsa da kazalar tam da burnunuzun dibindeyken bile gelip buluyomuş.. Derin'in doğduğundan beri en çaresiz kaldığımı düşündüğüm geceyi kandil gecesi yaşadık..Oturma odamızda beraber oyun oynuyorduk ta ki ben babamızın arabayı parkettiğini duyup kapıyı açmaya kalkana ve annecim baba geldi diyene kadar..10 saniye bile değil şangırtıyı duymam..odaya girdiğimde Derin önünde muhafazası olmayan tek camlı dolabı başıyla kırmış şekilde yerde yatıyodu...onu nasıl yerden aldım,camdan nasıl bir çğlık attım..evden nasıl çıktık,acile nasıl gittik....hepsi silmek istediğim kareler..Allah gerçekten melekleriyle koruyo bebekleri...bir mucize ki sadece başımızın içnde ve alnımızda küçük birer kesikle atlattık bu kazayı..Uykusuz geçen 2 gece...
Şimdi sadece başındaki kesiğin kabuğunun düşmesini bekliyoruz..gayet iyiyiz..
Bu kazanın hemen ertesi gün babamızı Dubai'ye gönderdik..ve hiçbirgidiş bu kadar dokunmamıştı..ne kuzuma,ne babamıza,ne bana..
Bu tip ufak kazalara alışmalı çok da korumacı anne-baba olmamalı dedi birçok arkadaşımız ama elde de değilki:(
Cumartesi sabahından beri de öksüren bir sümüklü böcek annesiyim:))Buna şükür diyorum o günden sonra..
Yeni bir sürü numaramız var..videolarını en kısa sürede yükleyeceğim..
Şimdilik bu kadar..
En fazla 1 hafta uzak olmak dileğiyle..

Bütün bir yıl bugünü beklediimm işte şimdi geldi:))

Bugün doğumgünüm çok mutluyum bugün...

Yok yok ben hakkaten başaramayacağım bu blog işini...ayda yılda bikere bişi yazmakla olmayacak bu iş:))

Ama hazır fırsatını bulmuşken bizi merak eden birkaç dostumuz için doğumgünümüzü anlatma sözümü yerine getirmek istiyorum.Malumunuz benim kuzuşumun doğumgünüsü Cuma'ya denk geldi.Doğum saatimiz olan 09:38'de annanemiz,dedemiz ve babamız ile kahvaltı sofrasında merhaba dedik yeni yaşımıza..Canım kızım 1 sene önce aynı saatte seni kucağıma verdiklerinde de titretmişti içimi,şimdi yanımdaki mucize haliyle de titretiyor.O gün için plan, akşamüstü babanne ve dedemizin de bize katılması ve ailece ufak bir kutlamayla Pazar günkü partimizin hazırlıklarına başlamaktı..Tam da planladığımız gibi gerçekleşti herşey..ilk pastamızı ailece yedik:))

Pazar günü herşey öyle güzeldi ki...Ben yazarken çok heyecanlanıyorum..Güzel arkadaşım Ayça'nın kareleri anlatsın herşeyi...Annelerimin,arkadaşlarımın,tüm dostlarımızın yüreğine sağlık....

Sağlıklı,huzurlu ve mutlu yıllara annecim,seni çok seviyorum!!!!!!!!!

Derin'in son halleri

Seyhancım,

Doğumgünümüze 2 kala resimler senin için:))

Yazıyı doğumgünü sonrasına saklıyorum...