Karaman'ın koyunu

Biz aylarca kuzu diye sevdik hatunu meğersem Karaman'ın koyunuymuş Derin Hanım:)Aman benim kızım çok, uslu çok paşa , çok sakin derken bi de baktım ki..büyüyoo ve sanırım hareketlenmeye başlıyo..artık sığmıyo odasına,evine..güneş gördü mü sokaklara atmak istiyor kendini:)Konuya tam da ortasından girdim sanırım.

Babamızın Derin doğduktan sonraki ilk seyahati bu haftasonuydu..doğumdan sonraki ilk babasız haftasonumuz..belki çok ufak oldugu için çok da farkında diildi ama ben bi tuhaf hissettim nedense..her gidiş bana zor ama bu sefer dahabi yalnız geldim kendi kendime..

Cumartesi sabahı dedemiz kahvaltıya geldi bize..ben öğleden sonra gelecek misafirlerimiz için giyinmişken tabiki evde Japon turist gibi fotoğraf makinesi ile dolaşan annem resimlerimi çekti.

Pazar sabahı odama doğan güneşle miiiss gibi bir havaya uyandım..Dışarı çıkmak için bundan daha iyi fırsat olamaz diye düşünüp bastım yaygarayı...biliyorum ki bu yaygaranın sonunda kendimi sokaklarda bulucam:)çünkü denedim aynen öyle oluyor:)Aldım annanemi ve annemi yanıma vurdum kendimi Kalamış yollarına...