20 Mart 2009 Cuma

Nerelerdeyiz??


Merhabaa...

Ya ben bu zamana nasıl yetişicem acaba..birtürlü konsantre olamıyorum ,tam bugün artık oturup birşeyler yazıcam diyorum veee derin hanım uyanıyor:))

Uzuuun zaman oldu birşeyler yazmayalı nereden başlasam nasıl anlatsam diye düşünürken çok da uzaklara gitmeyip yakın tarihten olaya girmeye karar verdim.

Efendim ben Pazartesi itibarıyle çalışma hayatına dönmüş durumdayım.Pazartesi günü salya sümük çıktım evden ne kadar da çabuk alışıyomuş insan anne olmaya...kızı bırakmak nasıl zor geldi anlatamam..annem bu daha bişey diil sen asıl biraz dillenip anne gitme diye arkandan ağladığında ne yapıcaksın bakalım dedi..sanırım haklı..ben de çalışan bi annenin çocuğu olarak büyüdüm..bu kriz ortamında ne yazıkki evde oturma lüksüm olmadığından ergeç işe başlıycaktım ve daha da uzatmadan pazartesi hayata döndüm.

Hayata döndüm çünkü hakkaten eşofman,pijama vebenzeri ev hali kıyafetlerinden tekrar şıkıdık topuklu modele geçmeyi özlemiştim.Nasıl oldu nasıl olacak derken 1 haftayı geride bıraktım bile..çok şükür kızımda annemi ve melek ablamızı gün içinde üzmüyor ve benim aklımın evde kalması için de bir sebep kalmıyor.

Derin hergün biraz daha farklı ve güzel gözüküyor gözüme...hergün yeni birşeyler farkediyorum..sabahları çıkmadan evvel bir fasıl karnını doyurmaya çalışıyorum.O minicik haliyle gideceğimi anlarmış gibi ne oyunlar ne cilveler yapıyo sabah sabah inanamazsınız.Hal böyle olunca evden ayrılmakta bihayli zorlanıyorum.Süt iznimi hergün 1,5 saat erken çıkmak şeklinde kullanıyorum.Beni camda bekliyor minik kuzum hergün sonra uzuuuun bir keyif buluşmasından sonra aynı rutine dönüyor hayatımız..

Birkaç gündür nedenini birtürlü çözemediğimiz yaklaşık yarım saat süren ağlamalarımız olmaya başladı..O kadar acı acı ağlıyoki çaresizlikten ne yapacağımı şaşırıyorum.Genelde sakinleştirme çabalarıma fön makinası ya da kolik cd si yardımcı oluyor ama bazen hiçbirşey kuzumu sakinleştirmiyor.Zaten ağlamaktan yorgun düşüp uyuyakalıyo...

2.ay kontrolümüz ve aşılarımızı tamamladık.2.ay itibarıyle 57 cm ve 5480 gr olmuşuz.Doktorumuz herşeyin yolunda oldugunu ve anne sütüne devam edebileceğimizi söyledi.Bu arada 2 yazı önce yardım istediğim biberon mevzusu otomatik olarak çözüldü;şöyle ki hatun resmen benim evde oldugumu anlıyor ve o yüzden biberonu almıyormuş...ben evde olmayıp aç kalmaya dayanamayacağını anlayınca cokur cokur içer oldu biberondan:))))

Haberler şimdilik böyle...fırsat buldukça yeni havadislerle burada olacağım.

Herkese sevgiler,

6 yorum:

Hülya Cinsçiçekçi dedi ki...

allah kolaylık versin. zordur sanırım evde minicik bi bebeği bırakmak ama iyi de gelmiştir eminim iş hayatına dönmek çünkü annelik iş hayatından kat be kat daha zor.
biberon işinin böyle sonuçlanacağını tahmin ettim hatta sana yazacaktım. çünkü "kaynak" evdeyken pek çok bebek sütü "kaynak"tan içmeyi tercih ediyor. "kaynak" gidince el mahkum alıyolar bibeoronu.

Anne Duru dedi ki...

heheh evet ben bi kaynağın dimi doğal maden sütü:)))
senin oğlunda pek kaymak olmuş maşallah yaaa..öptüm kolaylıklar..

eviminnuru dedi ki...

ne kadar şanslısın yavrunu emnet edebileceğin dağ gibi insanlar var ya olmasalardı::(
iş hayatında ve derin li hayattamutluluklar diliyorum sevgilerle

annesininoglusu dedi ki...

Allah yardımcın olsun,neler yaşadığını tahmin edebiliyorum:(
bu arada Derin tam annecik olmuş:))

elfeyp dedi ki...

Maşallah minik kuzuya. Ben görmeyeli kocaman bi kız olmuş. Kolaylıklar...
Bu arada ağlama bizde de epey sorun olmuştu. 3. ayda kesilir denen şey, bizde 3. aydan sonra başlamıştı. Oluyor böyle abuk durumlar minik hayatlarında :)

meleklerim ve ben dedi ki...

Çalışmak zorunda olan bir anne olarak seni çok iyi anlıyorum canım.
Allah hepimize kolaylıklar versin.