29 Nisan 2009 Çarşamba

Hanım hanım Derincik:)










Annecim çekmeeee yine yaaa






24 Nisan 2009 Cuma

23 Nisan kutlu olsun..




Çocukluğuma dair en güzel anılardan biridir sabahın erken saatlerinde Trt'nin başına oturup ülkemize gelen çocukların gösterilerini izlemek..rengarenk kıyafetler,türlü türlü oyunlar,danslar..o günlerde hiç aklıma gelmezdi birgün çocuk sahibi olup kızıma armağan edilmiş bir bayramı kutlamak.Bu sene çok ama çok daha özeldi benim için 23 Nisan ,çünkü anneyim ve kendisine armağan edilmiş bir bayramı olan bir kızım var.Dün hep okula başlayıp törenlere gitmeye başlayacağımız günleri hayal ettim..çook zaman var dedim ama göz açıp kapayıncaya kadar geçmedi mi 4 ay..


O kadar hızla akıp gidiyo ki zaman korkuyorum en güzel anlarında yanında olamama ihtimalini düşünüp..yaşlanıyor muyum ne???

20 Nisan 2009 Pazartesi

Randevularım Starbucks'ta..







Merhabaaa,



Çook ama çok keyifli bir haftasonu geçirdiik.Canım kızım kesinlikle büyüyor.Cumartesi sabahı 10 günlük bir ayrılığın ardından annanemize kavuştuk.Öğleden sonra annem ve minik kuzumla ilk kez taksiye binerek annaneme gittik.İlk taksi maceramız taksi şoförüne Power Fm'i açtırmamız ve sonrasında uykuya dalmamızla pek keyifli geçti.Kuzenleriyle Derin Hanım pekbi eğlendi.Resimde uykudan yeni uyandığımız için pekbi suratsız çıkmışız ama hemen sonrasında kıkır kıkırdık.








Pazar günleri babamızın da bizimle oldugu tek günümüz olduğu için hep hevesle beklediğimiz birgün.Hele bir de bu haftasonu havanın süper olduğunu düşünürsek deymeyin keyfimize.Daha önce de bahsetmiştim sanırım.Bizim kız pusete biraz allerjik.Sanırım içindeki anakucağı ona biraz sıkıntı veriyor..Bugüne kadar ne zaman pusetle dışarı çıksak Derin kucakta ,annem ya da sevgili eşim boş arabayı iter vaziyette dönüyoduk eve.Bu Pazar belki büyümüştür ve arabasından keyif almaya başlar diye bi cesaret attık puseti bagaja düştük cadde yollarına..Arabada gayet keyifli anakucağında oturunca evet galiba gün bugün dedik...Caddede araba parkedilir puset indirilir,ana kucağı alınır pusete monte edilir ve derin hanıma pusete bindirilir.Hala ve hala herşey çok normaldir.Bizim hatun hala çok keyiflidir ve bu inanılacak gibi değildir:))


Suadiyeden Erenköy'e kadar pusetle gidilir veeeeeeeee hadi bi de durmayı deneyelim bakalım ne olacak diyerekten Starbucks'ta kahve molası verilir.Aman o da ne meğer bizim cadı Starbucks istermiş de biz anlamazmışız bu kadar gündür.Bi keyif bi keyif bi keyif.Aylar sonra kocayla içilen ,kuzuyla paylaşılan keyif diye sanırım buna denir.


Canım kızım büyüyosun..bize yaşattığın için güzel haftasonu için sana ancak çok ama çook teşekkür edilir.


14 Nisan 2009 Salı

13 Nisan 2009 Pazartesi

Haftasonu ve 3.ay kontrolü



Evveeeett şaka gibi ama 4.trimestr olan 3.ayıbitirmiş bulunuyoruz....


Cumartesi günü 3.ay kontrolümüz için hastanedeydik.Herşey yolunda çok şükür..güzel kızım büyümeye devam ediyor..bense zamana yetişemediğim ve bu kadar hızlı büyüdüğüne tanık olmaktan biraz üzülüyorum..keşke bu kadar hızlı akıp gitmese günlerimiz.Cuma gecesi babannemizde kaldık çünkü ben cumartesi işe gitmek durumundaydım..doktor kontrolümüz 4'te olduğundan Derin bu saate kadar babannede kaldı..3 civarında babamız geldii ve hep beraber hastaneye gittik..minik kuzum arabada öyle tatlıydı ki:)))

Herşeyin yolunda olmasının moraliyle evimize döndük ,güzel kızım eve gelince mışıl mışıl uyudu...Pazar sabahımız 07:00 de başladı..ailece güzeeel ve uzun bir kahvaltı yaptık.Derin hanım ana kucağında oyuncaklarıyla oynarken resimlerini çektim...canım kızım nasıl da büyüyo artık inanamıyorum hızına

6 Nisan 2009 Pazartesi

Karaman'ın koyunu




Biz aylarca kuzu diye sevdik hatunu meğersem Karaman'ın koyunuymuş Derin Hanım:)Aman benim kızım çok, uslu çok paşa , çok sakin derken bi de baktım ki..büyüyoo ve sanırım hareketlenmeye başlıyo..artık sığmıyo odasına,evine..güneş gördü mü sokaklara atmak istiyor kendini:)Konuya tam da ortasından girdim sanırım.



Babamızın Derin doğduktan sonraki ilk seyahati bu haftasonuydu..doğumdan sonraki ilk babasız haftasonumuz..belki çok ufak oldugu için çok da farkında diildi ama ben bi tuhaf hissettim nedense..her gidiş bana zor ama bu sefer dahabi yalnız geldim kendi kendime..



Cumartesi sabahı dedemiz kahvaltıya geldi bize..ben öğleden sonra gelecek misafirlerimiz için giyinmişken tabiki evde Japon turist gibi fotoğraf makinesi ile dolaşan annem resimlerimi çekti.


Pazar sabahı odama doğan güneşle miiiss gibi bir havaya uyandım..Dışarı çıkmak için bundan daha iyi fırsat olamaz diye düşünüp bastım yaygarayı...biliyorum ki bu yaygaranın sonunda kendimi sokaklarda bulucam:)çünkü denedim aynen öyle oluyor:)Aldım annanemi ve annemi yanıma vurdum kendimi Kalamış yollarına...